1)نادان: انسانهايي که از نظر فکري دچار ضعف هستند، چون معيارهاي ثابت وصحيحي در زندگي خود ندارند، همواره دچار اشتباه مي شوند. چنين افرادي هرگز صلاحيت لازم را براي دوستي ندارند؛ چون از روي ناداني به انسان ضربه هاي سختي مي زنندکه هرگز جبران شدني نيست و يا جبران آن بسيار مشکل است. مولاي متقيان علي(ع) مي فرمايد: «سزاوار است که مسلمان از برادري کردن با سه گروه اجتناب نمايد: بي حيا، نادان و دروغگو».(4)

2) شرور: بعضي افراد را در جامعه مي بينيم که اينها اصلا فکر نمي کنند براي چه هدفي زندگي مي کنند و در فکر زيبا زندگي کردن و سالم زيستن نيستند وهمواره درصدد اذيت و آزار ديگران اند. چنين انسانهايي هرگز ويژگي دوست خوب را ندارند. در حديثي از حضرت علي (ع) آمده که: «مصاحبت وهمنشيني با اشرار، موجب پيدايش شر مي گردد».(5)

پس معلوم شدکه کارکرد دوستي با اشرار، ايجاد شر است. و اين نکته هم نبايد مورد غفلت قرار گيردکه افراد شرور، غالبا با ظاهري آرام و جذاب با انسان برخورد مي کنند و مدعي مرام و معرفت و... نيز هستند. لذا بايد مراقب دوستي با چنين افرادي بود.

3) حسود: از دوستي با افراد حسود بايد اجتناب کرد؛ زيرا انسانهاي حسود به دنبال اين هستندکه افراد و دوستان خود را از پيشرفت باز دارند وچنين افرادي هرگز خير و خوبي را براي دوستان خود نمي خواهند بلکه به دنبال از بين بردن خوبيها و يا جلوگيري از پيشرفت دوستان خود هستند.

راه و روشي که دوست حسود براي اجراي هدف شومش دنبال مي کند اين است که با دوستان خود چنان برخورد صميمي و عاطفي برقرار مي کند که من و شما هرگز تصور نمي کنيم که اين شخص، مخالف ماست، بلکه برعکس، تصور مي کنيم که خيرخواه ماست، در حالي که او دست اندر کار نفاق و دورويي است، تا بتواند مانع پيشرفت دوستش بشود.

حضرت علي (ع) مي فرمايد: «حسود، دوستي اش را در سخنانش ظاهر مي کند و کينه اش در اعمالش مخفي مي سازد. پس او به نام، دوست و به صفت، دشمن است».(6)

از اين کلام زيبا فهميده مي شود که دوست واقعي، بين گفتار و کردار و نيتش هيچ تناقضي مشاهده نمي شود؛ بلکه کردارش با گفتار وي موافق است و هرگز اهل نفاق نيست و هيچ گاه در خيرخواهي براي ديگران، ترديدي به خود راه نمي دهد.

6-4) خيانت کننده، ستمگر و سخن چين

امام صادق (ع) مي فرمايد: «از سه گروه مردم برحذر باش: خيانت کننده، ستمگر و سخن چين».(7)

ازديد گاه امام صادق (ع) اين سه گروه، اصلا ادبيات دوستي و صميميت را نمي شناسند؛ چرا که آدم خيانتکار، اهل وفا نيست و دوستش را در مواقعي که نياز به او دارد، تنها مي گذارد. آدم ستمگر هم معناي دوستي را درک نکرده و به جاي محبت واقعي همواره به دنبال ظلم و چپاول و بهره کشي است. شخص سخن چين هم چون صحبتها و گفتگوهاي ديگران را اينجا و آنجا بازگو مي کند، از اين کارش مي فهميم که سخنان و گفتگوهاي ما بين او و دوستش را نيز براي ديگران خواهد گفت و ابدا راز دار و امانت دار نيست و زيان دوستي با او، بيش از سود است.

7) افراد پست و کم اعتبار در جامعه

امام صادق(ع) يکي از ويژگيهاي دوست بد را اينچنين متذکر مي شود: «از همراهي با فرد پست و فرومايه برحذر باش؛ چرا که همراهي با او، تو را به راه خير نمي کشاند».(8)

افراد فرومايه و پست پايبند به مسائل اخلاقي و انساني نيستند و به هر کاري – حتي اگر گوهر انساني شان را خوار سازد- تن مي دهند. در نتيجه کساني که با آنها همنشين باشند، هرگز به خوبيها گرايش پيدا نمي کنند؛ چون خود شخص فرومايه به دنبال نيکيها نيست و تنها به گذراندن زندگي و خوشيهاي گذرا ومنافع آني فکر مي کند. چنين افرادي، نه تنها اعتباري در جامعه ندارند، بلکه از نظر شخصيت فردي نيز خودکم بين و فاقد اعتماد به نفس هستند که از منظر اسلام از همنشيني با آنها بايد پرهيز شود.

8) بازدارنده از خوبيها و سوق دهنده به زشتي ها

دوستان بد همواره در مسيري قرار دارند که مانع خوبيها و نيکيها مي شوند و سعي و تلاش آنها در جهت انجام دادن کارهاي زشت و نابهنجار و يا دست کم بيهوده و بد فرجام است.

اين، قسمتي از صفات دوستان بد است. لذا مي توان صفات مقابل آن را از جمله صفاتخوب ومعيارهاي دوست خوب دانست.

اما نکته اي که بايد متذکر آن بشويم اين است که در حديثي از پيامبر اکرم (ص) آمده است که: «تنهايي، بهتر از همنشين بد است».(9) دوست بد آن قدر بر کالبد و شخصيت و روح انسان، تأثير مي گذارد که پيامبر فرمودند: تنها باش؛ ولي دوست بد نداشته باش!

انسان به دنبال تعامل و ارتباط برقرار کردن با ديگران است و همين خصلت است که او را از ديگر موجودات، متمايز مي سازد؛ اما بايد توجه کرد که به چنگال دوست بد و ناشايست گرفتار شدن، مخرب است و عامل سقوط انسان از جايگاه والاي انساني اش مي شود. بدين ترتيب، اگر انسان تنها باشد، بهتر از آن است که در معرض سقوط و انحراف قرار بگيرد. پس چه خوب است که جوانان، بيشتر تلاش و همتشان را در انتخاب دوست خوب، صرف کنند.